• کسى که به واسطه ی پیرى نمىتواند روزه بگیرد. یا براى او مشقت دارد، روزه بر او واجب نیست ، ولى در صورت دوم باید براى هر روز یک مد (تقریباً 10سیر ،750 گرم ) طعام ، مثل گندم و جو به فقیر بدهد.
• کسی که به وا سطه پیری روزه نگرفته اگر بعد از ماه رمضان بتواند روزه بگیرد ،به فتوای بعضی لازم نیست روزه را قضا نماید وبه نظر بعضی بنا به احتیاط واجب باید قضا کند/
• کسى که مرضى دارد که زیاد تشنه مىشود، به گونه اى که نمىتواند آن را تحمل کند یا برایش مشقت دارد،روزه بر او واجب نیست . و در صورت دوم باید براى هر روز 1 مد طعام به فقیر بدهد. در لزوم قضا وعدم لزو م آن در این فرض هم اختلافی است
• زنى که زایمانش نزدیک است و روزه براى خود یا برای حملش ضرر دارد، روزه بر او واجب نیست و باید براى هر روز یک مد طعام بدهد. وبعدا باید روزه ها ئی که نگرفته قضا کند/
• زنى که بچه شیر مى دهد..((اگر روزه براى او یا بچه ضرر داشته باشد, روزه بر او واجب نیست , و بایدبراى هر روز یک مد طعام بدهد وروزه هائی که نگرفته قضا کند) (1)
• لازم به ذکر است که افراد نا بالغ ودیوانه از این جهت که مکلف نیستند روزه بر آنان واجب نیست…./
• و مسافر نیز نباید در حال سفر روزه به گیرد بلکه باید بعدا قضایش را بگیرد بلی اگر مسافر در جائی قصد اقامه کند باید روزه بگیرد//
  پی نوشت ها:

—.توضیح المسائل مراجع , ج 1 ص 992 مسئله 1725 – 1729